Op zondagavond begon het op het werk met de printer die op de achterkant van het papier zwarte strepen begon te trekken, vervolgens ging het totaal mis met het instellen van mijn out-of-office-autoreply. Bij het inchecken liepen alle computers van Singapore Airlines vast op het moment dat ik geholpen werd en na het bekijken van een film in het vliegtuig gaf mijn video-on-demand-unit de geest. Ik heb de falende techniek op dat moment maar gezien als een teken. De rest van de vlucht heb ik geprobeerd wat te slapen en een beetje voor me uit gestaard. Ik dacht nog even om muziek te luisteren, helaas mijn ipod bleek leeg...

De reis op zich verliep overigens prima! Na een dag onderweg te zijn geweest, ben ik gisterenmiddag in Bangkok aangekomen. De chauffeur stond met naambordje klaar en na de meest nutteloze tussenstop ooit (het inleveren van een wit papier voor een groene), werd ik afgeleverd bij het hotel. Dat ze hier wel vaker fietsers verwelkomen is te zien aan het aantal lege fietsdozen in kamer 101. Nu in gebruik als opslagplaats en daar staat mijn fiets veilig klaar voor vertrek.

Tenminste ondertussen is 'ie weer klaar om mee te vertrekken. Bij het in elkaar sleutelen gisteren, had ik als snel in de gaten dat mijn derailleur een flinke klap had gekregen. Bij het doorschakelen gooide hij enthousiast na het grootste blad de ketting er maar geheel van af. Oftewel de boel liep spaak met hele nare geluiden. Om met de helft van de versnellingen op weg te gaan leek me geen goed plan, om zelf met wat kracht de boel weer recht te trekken ook niet. Dus een klusje voor vandaag.

Fietsen in Bangkok op 'n grote doorgaande weg is nog best een avontuur. Lekker druk, nogal chaotisch en een combinatie van voorzichtigheid door remmen uit voorzorg en brutale acties om wat ruimte op te eisen. Voorsorteren blijkt in ieder geval ineens een uitdaging! Het is niet direct een aanrader, maar (met helmpje op) ben ik toch veilig op Luang Road beland met z'n fietswinkels. De meeste specialiseren zich zo te zien in kleine roze kinderfietsjes. Via twee serieuzer uitziende zaken kwam ik dan aan bij een plek waar ze niet met gefronst voorhoofd naar de achterkant van mijn fiets keken. Alhoewel, de baas moest er aan te pas komen om de boel weer af te stellen en weer recht te zetten. Voordeel van zo'n tochtje door de stad is dat je weet dat je fiets weer prima op orde is!

De rest van de dag heb ik wat rond gelopen, de watertaxi genomen naar Wat Arum, een tochtje door de 'klongs' gemaakt en uiteindelijk toch niet in Lumpini Park beland. Morgenochtend word ik naar Phanon Sarakham gereden en dan kan het fietsen beginnen. Heb er zin in!