Vijf fietsdagen, één rustdag en ruim 350 km. later ben ik vandaag aangekomen in Siem Reap. En de reis viel niet tegen! Alhoewel de overnachtingen tot dusver veelal langs de doorgaande weg op weinig sfeervolle bebouwde kruispunten plaats vond. De hitte en tegenwind niet altijd even draaglijk was. Mijn fiets maar niet op de juiste stuur- en zadelstand wilde belanden, met de nodige ongemakken vandien. De automobilisten die onvermoeibaar blijventoeterenom opgemerkt te worden.En dan heb ik het nog niet eens over de (Thaise!) honden die agressief blaffend meters lang achter je enkels aan blijven rennen.

Maar toch, alle beelden, fragmenten en kleine ontmoetingen onderweg maken het de moeite waard. Het kleine meisje van een jaar of 3 die niet alleen enthousiast zat te zwaaien, maar me ook nog met een dramatisch gebaar een kushandje nawierp. De oogverblindend witte ooievaar (?) die over het water scheerde tegen de volledig groene achtergrond. De lotusbloemen en prachtige toegangspoorten naar de dorpjes. De hippe jongen op z'n scooter die me zijn milkshake aanbood. De man in z'n volgeladen pick-up die op de achterbak wijst en zegt 'You need a ride?' De wat mager uitziende koeien met (erg jonge) kalfjes die achter elkaar aan door de berm lopen. De man die lachend gebaart dat ik m'n helmpje op moet. De hilariteit bij gehele Cambodjaanse gezinnen als ik zwaaiend 'hello' terugroep. Het ochtendritueel van de school die ik per ongeluk ontregelde door langs tefietsen en de tientallen schooljongens en -meisjes op alle soortenen (niet passende) maten fietsen op Highway 6. Om dan tot slot niet de trotse Cambodjaanse student op zijn scooter te vergeten die een stukje met me opreed. Z'n Engels was uitstekend en na een kletspraatje wees hij op een billboard voor Angkor Beer langs de weg en zegt: 'You know what that is? An advertisement for alcohol.'

Oftewel, het lukt me prima om het besneeuwde Nederland achter me te laten. Ik geniet van de momenten onderweg, laat het ritme van de reis afhangen van de omstandigheden, lees met plezier mijn boek eneet met smaak het ene rijstgerecht na het andere. Geheel volgens Aziatisch gebruik blijf ik glimlachen, zeg 'ja' ook als ik het niet begrijp.Dus als ik drie keer op 1 dag van kamer moet wisselen in een hotel, omdat de bouwvakkers de waterleiding hebben geraakt, vind ik dat niet erg. Kortom, het gaat goed!