Wat ik deze vakantie ook ga meemaken, hilarischer dan mijn routebeschrijving gaat het nooit worden. Er wordt niet alleen gesproken over zoevend de berg afgaan, het klimmen tot aan de top en de uitspanningen onderweg, maar ook 'het horen burlen van een hert die zich vervolgens met sierlijke sprongen door het graanveld verwijderde' blijft niet onbesproken. Zijn visie op de mondialisering en de gevolgen daarvan op de sfeer van een stadje ben ik ook al tegengekomen, met als oplossing een straf op kortzichtig denken?! Massatoerisme ook nog een onderwerp dat aan bod komt. Het lijkt af en toe meer op een studie vrijetijdswetenschappen, dan een routeboek. Gelukkig ben ik ondertussen gewend aan zijn manier van schrijven en ben ik alleen de eerste dag twee keer verkeerd gereden. De kaart volgen gaat een stuk beter en de tekst lees ik voornamelijk voor het vermaak. Wat alle fietsers onderweg ook van het routeboek vinden (Het liefst ruk ik alle bladzijdes eruit en leg ze op volgorde! Weet je hoe dun het boekje had kunnen zijn?), het is wel goed voor het groepsgevoel. Maar de reactie van een fietser op internet dat de auteur na de vakantie voelde als een goede vriend die ze alleen nog niet ontmoet hadden, zie ik ineens in een heel ander licht.

Medefietsers zijn er in grote getalen. Er is nog geen dag voorbij gegaan, zonder een vakantiefietser tegen te komen. Daar waar ik van de route afweek om naar collega Johan te fietsen, werd het dan ook meteen een stuk rustiger. Bij Johan & Els heb ik een heerlijk rustige rustdag gehouden, met lekker eten, mijn boek, goed gezelschap en de hangmat. Met mijn fietstassen vol schone kleding ben ik weer onderweg.