Het lot wil anders. Ik ga vandaag op herhaling, wederom een laatste dag in Girona. Girona is leuk en compact, het historische centrum voelt na 2,5 dag vertrouwd, alle bruggen zijn vanaf beide kanten overgestoken. Klaar voor vertrek ging ik gisteren naar het station. Eerst de regionale trein naar Cerbère en daar met een half uur overstaptijd de nachttrein naar Parijs, was het plan. Ongeduldig wachtend stond ik op Perron 1 en seconde na seconde verdween mijn overstaptijd als sneeuw voor de zon. Uiteindelijk was er nog maar één conclusie mogelijk, de nachttrein vertrekt zonder mij. De regionale trein heb ik het station nooit binnen zien lopen. Ik was er nog wel, een tijdje bij de klantenservice en wat langer in de rij om mijn treinkaart om te ruilen naar vandaag. Het was donker toen ik het station drie uur later verliet.

Geluk bij een ongeluk dat ´mijn kamer 508´ in Hotel Peninsular nog vrij was. Dus vanochtend werd ik weer in hetzelfde hotelbed wakker, was mijn ontbijt vergelijkbaar met gisteren, het meisje bij de checkout ook geen onbekende, wederom waren haar nietjes op om mijn pinbon aan de factuur te bevestingen. Oftewel het voelt als gisteren, ik struin weer wat rond, eet het menu van de dag bij Vinil, ga voor een café con hielo (heerlijk zo´n espresso on the rocks) met internet naar Café&Té. Zo dadelijk haal ik mijn fiets en -tassen op bij het hotel en ga weer wachten op het station. Hopelijk wordt dat op z´n minst het station van Cerbère, want ik neem een trein eerder. Heb ik daar 2,5 uur om uit te zoeken of ik écht geen fietsreservering nodig heb en om mijn stapelbed in die trein te vinden. De personeelsleden van de Renfe van het station van Girona voelen ondertussen bijna net zo vertrouwd als de straatjes van de stad, ze zijn bijzonder behulpzaam, maar erg efficient werken ze niet en je vragen bevredigend beantwoorden lukt ook maar met mate.

Als ik, als God het wil (lees hier enige invloed van de boeken die ik lees), morgenochtend 7u30 aankom in Parijs zullen we zien of ik:
A. De rest van de reis nog moet plannen (Daar kon de meneer van de klantenservice namelijk geen antwoord op geven. Tenminste het antwoord ´Als je in Parijs of Nancy bent, ben je toch al bijna thuis?!´ is dan misschien wel grappig, maar brengt je nergens.)
B. In Cerbère al treinkaartjes voor de rest van de reis heb kunnen bemachtigen
C. Alsnog mijn fietsgids ´Parijs-Maastricht´ uit mijn tas moet gaan opdiepen.