Vanochtend heb ik me voor de laatste keer laten natregenen tijdens een fietstochtje door de stad. Het binnenrijden van Ubon Ratchathani eergisteren was wel het leukste gedeelte van mijn laatste etappe. De hele rit ging over goede, brede wegen die net of bijna geasfalteerd waren en de omgevingweinig spectaculair,dus dat fietste lekker door (Rit met een gem. snelheid van24,5 km/u een persoonlijk record.) De weg werd steeds drukker en ineens zit je in het gekrioel van brommers, bussen, tuk-tuks en auto's. Door de vele stoplichten kan je het tempo van de rest best goed bijhouden, alhoewel je als fietserregelmatig van de weg wordt geduwd. Op de weg geldt het recht van de snelste en helaas wordt mijn snelheidnogal vaakonderschat. Alert zijn is dus belangrijk, evenals op de juiste momenten extradoortrappen en je inzet wordt beloond met verbaasde gezichten. Het is erg leuk om bijna evensnel als een brommertje door de stad te scheuren.

De fietstocht is voltooid en het resultaat is een prachtig vakantieavontuur, 1.882 gefietste kilometers eneen sterk lichaam.Ik ben nog nooit zo fit geweest!
Thailand en Laos zijn prachtige landen en de (grens)gebieden waar ik doorheen ben gefietst lijken veel op elkaar, wat vanuit de historie ook wel logisch is. Ik kan alleen maar concluderen dat Laos net iets meer is.

Meer terug in de tijd
Het leven speelt zich af in, om en onder het huis. (Dehuizen staan op palen, wat voor denodige schaduw zorgt onder het huis, een aardig plekje omuit te rusten.)Iedereen lijkt hier op het platteland te werken en het fruit wordt langs de kant van de straat verkocht. In Laos kom je geregeld vrouwen tegendie hun koopwaar deur aan deurproberen te slijten, lopend van dorp naar dorp enmet het eten in2 manden aan een stuk bamboe.De kinderen in Laos zijn een stuk enthousiaster en opener en als ze oud genoeg zijn, helpen ze mee met het werk.

Meer flora
Thailand verbouwt rijst, rijst, rijst en hier en daar nog iets anders. Dankzij de Fransen verbouwen de Laotianen i.i.g. op het Bolaven Plateau: koffie, thee, rijst, mais, pompoenen, pinda's, bananen, durium en nog het nodige andere fruit.

Meer fauna
Niet alleen inaantal (grotere kuddes), maar ook in soorten. In Thailand blijft het m.n. bij koeien, waterbuffels, kippenen honden. In Laos zie je daarnaast ook een heleboel geiten, varkens, eenden, ganzenen zelfs kalkoenen.
Het grootste verschil zit in het karakter van de honden (misschien beter gezegd de opvoeding). In Laos doen de honden geen vlieg kwaad,in Thailandzijn zeop het agressieve af. Ik ben meerdere malen achtervolgd door luid blaffende honden die zich niet makkelijk laten afschudden. 'Blaffende honden, bijten niet', maar als ze dat al rennend doen op 10 cm. van je enkels kost het toch wat moeite om daarin te blijven geloven.

En meer...
Franse invloed als in brood, koffie en jeu de boule.

De grootste overeenkomst is wel dat in beide landenalles, maar dan ook alles wat je koopt apartin plastic zakjes wordt gestopt. Ook drinken (tenzij in weggooiverpakking),gaat met ijsklontjes en een rietje in een plastic zakje met een lintje eraan. En daar fiets je dan, met een colaatje aan je stuur. Daarnaast word je als fietser in beide landenmet verwondering en bewondering bekeken en zonder fiets wordt je slechts van top tot teenbestudeerd.

Morgenavond vlieg ik weer terug naar Amsterdam met in mijn tas (eko) thee enkoffie uit Laosen de materialen om sticky rice te maken. Dus als je foto's bij mijn verhalen wil zien, kom gezellig langs!